वाटा थकल्या तरी ना थकली ही आपल्यामधली अंतरे...

ना तुला उमगली ना मला समजली ही दूराव्याच्या मौनाची भाषांतरे....

श्‍वास अडकतोय... जीव गुदमरतोय... आज खूप दिवसानी मोकळ्या हवेचा चेहरा बघितला...

मी हळव लिहून तुला दुखावणार..

तू काही प्रतिक्रिया ना देऊन मला छळनार...

दिवस रात्री च्या खेळापेक्षा हा खेळ रंगत चालला आहे...

बोलायचे असून बोलू ना शकलेली निशब्द माझी वाणी...

भातुकलीच्या खेळामध्ये कायम राणी च केविलवाणी ...

लिहीत नाही म्हणून तक्रार करतोस..

म्हणजे तू पण कुठेतरी माझी वाट बघतोस..

काय करू हल्ली डोळ्यात सारखा कचरा जातो...

आई च्या पदराचे पांघरूण..

तो मायेचा स्पर्श... आजकाल ते नशिबात नाही..

निंबोणी च्या झाडमागे हल्ली चंद्राला ही का झोप येत नाही..

सुर्याने कहर केला...

वार्‍याने आटापिटा केला...

तरी मातीत ओलावा अजुन बाकी आहे थोडा...