Thursday, February 25, 2010

एक अनामिका

तुझा तबल्याचा नाद खूळ लावायचा मला...
तुझ्या बोटांची आणि माझ्या हृदयाची लय एक होऊन जायची..
हात ठेवला तो स्वत: ला थांबवण्यासाठी...
पण तिथेच तर वाहवत गेले..
वाट बघत होते त्या आवेगा ला तुझ्यात सामावून जाण्याची..
काश जालीम.. वो हात तूने कभी छोडा ना होता...

तुझीच पण कधी ही तुझी ना झालेली..
(नाव गरजेचा आहे का?)
एक अनामिका

No comments:

Post a Comment